ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շաբաթ օրը հեռախոսազրույց է ունեցել ռուսաստանցի պաշտոնակից Սերգեյ Լավրովի հետ՝ վերջին բանակցությունների վերաբերյալ տեղեկություն ստանալու նպատակով։ «Մի կողմից, մենք փորձում ենք խաղաղության հասնել և վերջ դնել շատ արյունալի, թանկարժեք և կործանարար պատերազմին, ուստի որոշակի համբերություն է պահանջվում։ Մյուս կողմից, մենք զուր վատնելու ժամանակ չունենք։ Աշխարհում շատ այլ բաներ են տեղի ունենում, որոնց մենք նույնպես պետք է ուշադրություն դարձնենք»,- ընդգծել է Ռուբիոն։               
 

«Հիմա ի՞նչ, մտածում են, որ համապետական ընտրություններին ՀՀԿ-ն չպե՞տք է մասնակցի»

«Հիմա ի՞նչ, մտածում են, որ համապետական ընտրություններին ՀՀԿ-ն չպե՞տք է մասնակցի»
30.10.2015 | 00:49

Հայաստանում նախընտրական շրջանը երբեք այսքան պասիվ չի եղել: «Անհավես» է ոչ միայն իշխանությունը, այլև ընդդիմությունը: Պատճառը պարզ է. ոչ մեկն անձնապես շահագրգռություն չունի ինչ-որ մեկին անցկացնելու, որպեսզի հետո իրեն «լավ» լինի: Այլ խոսքով, ընտրությունն «անձնավորված» չէ, ու բոլորն էլ հասկանում են, որ իրենց պայքարը «կատարյալ» մայր օրենք ունենալու համար չէ: Ավելին, «Այո»-ի և «Ոչ»-ի ճակատները նույնիսկ չեն օգտվում գովազդի իրենց ընձեռված հնարավորությունից: ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ ՍԱՄՎԵԼ ՆԻԿՈՅԱՆԻ հետ փորձեցինք հասկանալ՝ ինչո՞ւ է քաղաքական դաշտը պասիվ պայքարում հանուն կամ ընդդեմ մայր օրենքի փոփոխության:

-Չեմ կարող ասել, որ առանձնապես պասիվություն կա,- նշեց պարոն Նիկոյանը:- Գուցե և համապետական ընտրությունների համեմատությամբ այդ հարցում կարելի է համաձայնել: Հանրաքվեի քարոզարշավն ունի իր առանձնահատկությունները: Չեն մրցակցում անձեր, պայքարն անձնավորված չէ, ինչպես նախագահական ընտրությունների ժամանակ: Կան ձևավորված «Այո»-ի և «Ոչ»-ի շտաբներ, աշխատանքներն ընթանում են: Ի տարբերություն մյուս ընտրությունների, սահմանադրական բարեփոխումների շուրջ քննարկումները մի քանի փուլերով են ընթացել, մասնագիտական հանձնաժողովի ձևավորումից սկսած: Քաղաքական, խորհրդարանական քննարկումների փուլ ենք անցել և, ըստ էության, այս ողջ ժամանակահատվածում քարոզչություն է եղել: Այնպես որ, կոնկրետ մի փուլում չի կենտրոնացել քարոզարշավը: Իսկ այս հատվածում հանրությունը դեռ ակտիվ քարոզարշավի ականատես կլինի:
-Ընդդիմադիր հատվածը բողոքում է, թե իրենց «ոչ»-ը չեք թողնում հավուր պատշաճի քարոզել: Ինչո՞ւ եք խոչընդոտ ստեղծում:
-Զարմանում եմ, երբ որևէ մեկն ասում է, թե իշխանությունը խոչընդոտում է իրենց «ոչ»-ը քարոզելուն: Այսօր Հայաստանում այնպիսի մթնոլորտ է, որ բոլորն անկաշկանդ կարող են իրենց մտքերն ազատորեն արտահայտել: Խորհրդարանում տեսե՞լ եք, որ որևէ մեկին թույլ չտրվի խոսել, իր մտքերը քաղաքակիրթ ձևով արտահայտել: Նույնն է նաև մամուլում, էլեկտրոնային կայքերում, հեռուստաեթերում: Չեմ կարծում, որ դա արդարացված մեղադրանք է: Այդուհանդերձ, պետք է բոլորը հասկանան, որ իշխանությունն «այո»-ի կողմնակիցն է և որևէ ցանկություն չունի օժանդակելու «ոչ»-ի կողմնակիցներին: Յուրաքանչյուրը պետք է իր գործը կատարի:
-«Ոչ»-ի ճակատը հակակշիռ է «Այո»-ին` իշխանությանը: Դուք ձեր դիմաց տեսնո՞ւմ եք այն ուժը, որը կկարողանա հավասար պայքար ծավալել:
-Անկեղծ ասած, ես այդ դաշտում չեմ տեսնում այն համախմբվածությունը, մարդկային, քաղաքական այն ռեսուրսը, որը կարող է էական ազդեցություն ունենալ «այո»-ի գործընթացի վրա: Տևական ժամանակ ընդդիմադիր դաշտում պայքար է, թե ով է «Ոչ»-ի առանցքը, ով ում շուրջն է հավաքվում, ով է լիդերի դերը ստանձնում: Գոնե մամուլից այսպիսի տպավորություն էինք ստանում: Հայաստանում ներքաղաքական շատ գործընթացներ կան, որոնց ժամանակ պայքարը ոչ թե իշխանության և ընդդիմության միջև է, այլ կասեի՝ դաժան պայքար է մղվում ընդդիմադիր դաշտում` պարզելու, թե ով է լիդերությունը ստանձնում: Ամբիցիաներն այս գործընթացներում շատ ավելի մեծ ազդեցություն ունեն, քան այն խնդիրները, որոնց դեմ իբր պայքարում են: Այս անգամ էլ չեմ կարծում, թե նրանք էական ազդեցություն ունենան հանրաքվեի գործում:
-Փաստորեն, ընդդիմության անմիասնականությունը ջուր է լցնում իշխանության ջրաղացին:
-Ընդհանուր առմամբ յուրաքանչյուր փոփոխություն հանրությունը շատ դրական է ընդունում: Դրական հույզեր արթնացնող գործընթացներն ավելի հեշտ են ընդունվում, քան ժխտողական, մերժողական «ոչ» բառը:
-Ընդդիմությունը պայքարում է ոչ թե սահմանադրական բարեփոխումների դեմ, այլ հանուն իշխանափոխության: Դեկտեմբերին խոստանում են իշխանափոխություն:
-Այս բոլոր տարիներին յուրաքանչյուր ընդդիմություն խոստացել է իշխանափոխություն, ժամկետներ է նշել: Ժամկետը սահմանադրությամբ նշված է, դա ընտրություններն են, երբ այդ ժամանակ են ասում իշխանափոխություն, ինչը ինձ խիստ հասկանալի է: Այո, ընտրությունների արդյունքում հնարավոր է իշխանափոխություն իրականացնել, իսկ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում էլ փոխել ներկապնակը, ուժերի հարաբերակցությունը: Իսկ երբ այս տարբերակով են առաջարկում իշխանափոխություն, ես հասկանում եմ, որ գործ ունենք թույլ ընդդիմության հետ:
-Եթե հավատանք ՀՀԿ-ի վստահեցումներին, փոխվում է համակարգն ամբողջովին: Սա նշանակում է վե՞րջ ՀՀԿ-ին, թե՞, այդուհանդերձ, վերարտադրման խնդիր եք լուծում:
-Տարբեր երկրներում սահմանադրական փոփոխություններ լինում են, և պահանջարկը ձևավորում է քաղաքական էլիտան: Հանրությունը պետք է ասի` այո կամ ոչ: Մեզ մեղադրում են վերարտադրման ցանկության մեջ: Դա մեղադրանք չէ, յուրաքանչյուր քաղաքական ուժի նպատակը վերարտադրվելն է: Չկա աշխարհում մի քաղաքական ուժ, որ չուզենա վերարտադրվել: Երբ իրենք ընտրությունների թափանցիկության, հրապարակայնության, արդարության խնդիր են դնում, ես համակարծիք եմ, այո, ժողովուրդը պետք է ընտրի և ձևավորի իշխանություն: Մնացած դեպքերում, թե ով ինչ է ուզում, երկրորդական հարց է: Բոլորն էլ իշխանություն են ուզում: Լուրջ քաղաքական ուժի նպատակը իշխանությունը վերցնելն է և իր ծրագրերն իրականացնելը: Այսինքն, մեղադրել վերարտադրության մեջ շատ սխալ է:
-Ասել է` Դուք չեք հերքում, որ ՀՀԿ-ի նպատակը վերարտադրվելն է, պարզապես Դուք դրա օրինակա՞ն ճանապարհն եք ընդունում:
-Աշխարհում չկա մի քաղաքական ուժ, որ չուզենա վերարտադրվել: Դա շատ բնական ցանկություն է: Անհասկանալի կլիներ, որ այդպես չլիներ, այլապես ինչո՞ւ են ընտրությունների մասնակցում: Հիմա ի՞նչ, մտածում են, որ համապետական ընտրություններին ՀՀԿ-ն չպե՞տք է մասնակցի: Ի՞նչ նպատակով է մասնակցելու, որպեսզի պետական կառավարման համակարգում իր տեղն ունենա: Իսկ ինչքանո՞վ դա կհաջողվի, կախված է ընտրության արդյունքներից:
-Խնդիրը վերարտադրման «մեթոդներն» են: Ոչ մի ընտրության հանդեպ վստահություն, հավատ չկա, քանի որ համատարած կեղծիքներ, լցոնումներ են իրականացվում:
-Ցավոք, ընտրական գործընթացների հանդեպ ընդդիմության պատկերացումները շատ ավելի վատն են, քան իրականում է: Միշտ էլ կարելի է գտնել խնդիրներ, որոնք պետք է չլինեին: Հայաստանում միշտ էլ բացասականի մասին ավելի շատ է խոսվում, քան դրականի: Մամուլը ողողված է այդ ամենով:
-Անհիմն չէ, մամուլն իրականության արտացոլումն է:
-Հիմք կա, բայց մենք երբեք լավ բանի մասին չենք խոսում: Ողջ օրը մամուլի առաջին էջերում վթարներն են, դանակահարությունները...
-Մշտապես մեղադրում եք մամուլին, իսկ իշխանությունը ինչ-որ բան անո՞ւմ է, որ մամուլը դրական լուրեր տարածի:
-Մամուլին եմ մշտապես օրինակ բերում, քանի որ հանրային կարծիք ձևավորող կարևոր օղակ է: Մամուլը չորրորդ իշխանությունն է, որն իրականության հայելին է, բայց, ցավոք, մի քիչ ծուռ հայելին:

Զրուցեց Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1736

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ